קריסת דימוי/התעצמות של רגשות אנטי-אמריקאים-ציוניים בעולם

Mehr News, International Group: אחת הדוגמאות לניצחון העם הפלסטיני במהלך קרב סערת אל-אקצא, ההתמוטטות "הדימוי" שיצר המשטר הציוני היה מול האנשים החופשיים בעולם. במהלך שמונת העשורים האחרונים ניסו משרד החוץ, חברות התקשורת והבידור המזוהות עם בעלי הון ציוניים להציג את היהודים כאומה עילית, מיטיבה ומדוכאת על ידי התמודדות עם אירועים חשודים כמו "השואה שאין להם". ארץ פלסטין והיווצרות המשטר הציוני.

תחילתה של מלחמת סערת אל-אקצא וההרג המסיבי של אזרחים פלסטינים ברצועת עזה על ידי מכונת המלחמה הישראלית גרמו לסטריאוטיפים לא מציאותיים לגבי המשטר שהתמוטט ודעת הקהל של היום העולם המאוחד צריך למחות ולצעוד נגד רצח העם בעזה. הנושא הזה הכניס לא רק את ישראל אלא את בעלות בריתה המערביות ברשימת הנאשמים העיקריים בפרשת רצח העם והעצים את הרגשות האנטי-אמריקאים-מערביים ברחבי העולם.

לכן תפקיד המנהיג העליון במהלך נאום נורוז משנת 1403 ב"חוסייניה" (R.A.) של האימאם חומייני נחשב לאחת ההשלכות המובהקות של מלחמת עזה. התעצמות הרגשות האנטי-מערביים-ציוניים ואמרו על כך "באירועים האחרונים הוכחו החושך השולט במערב והלגיטימיות של הקמת חזית ההתנגדות, וחזית עממית זו נגד דיכוי חשפה את יכולתה ועוצמתה האמיתית. , ובעזרת ה' תימשך דרך סיום הדיכוי הגדול של המשטר הציוני". בהתייחסו להרג של יותר מ-30,000 נשים וילדים פלסטיניים מול מה שמכונה תומכי העולם התרבותי וזכויות האדם, אמר אבשן: "אמריקאים ואירופים לא רק שלא מנעו את פשעי המשטר הכובש, אלא מהראשון. ימים הם תמכו בהם בנסיעות לשטחים הכבושים הם הכריזו על עצמם ושלחו כל מיני כלי נשק ועזרה להמשך הפשעים. על פי הנקודות הנ"ל, בהמשך הערה זו, ננסה לברר מדוע הרגשות האנטי-אמריקאים-ציוניים מתעצמים בקרב האנשים החופשיים בעולם בארבע פינות העולם.

עם תחילת המתקפה הקרקעית של הצבא הישראלי נגד חלקים שונים של רצועת עזה, קיום צעדות מחאה ברחבי העולם היה הביטוי הראשון של תושבי העולם התנגדות לתוקפנות ולפעולות ההתפשטות של הציונים בשטחים הכבושים. בסצנת הצבעה כזו, שאלת המפתח היא מדוע תושבי מדינות המערב תומכים בזכויות העם הפלסטיני, שלא כמו המדינאים האמריקאים-אירופיים?

פרנסיס וינאל מנסה לענות על שאלה זו במאמר שכותרתו "נוער אמריקאי יותר פרו-פלסטיני מהמבוגרים שלהם" עבור העיתון וושינגטון פוסט. במאמר זה, בהתייחס לסקר "YouGov", מציינים כי צעירים בין הגילאים 18-29 מגלים יותר אהדה לעם הפלסטיני מאשר אנשים מעל גיל 64. הפעולות האגרסיביות של ישראל נגד תושבי הגדה המערבית ורצועת עזה בשלושת העשורים האחרונים גרמו לדור החדש של צעירים מערביים להתחיל את יומו בחדשות על הרג, הגירה כפויה או רעב של העם הפלסטיני. במילים אחרות, הפעולות הבלתי אנושיות של משטר האפרטהייד בישראל הן הגורם הישיר לכך שאנשי העולם מלווים את התושבים הילידים של פלסטין הכבושה. על בסיס זה, אולי אין זה מפתיע שרחובות וושינגטון, ניו יורק, לונדון, פריז, רומא, ברלין, ונקובר ובירות מערביות אחרות מלאים במפגינים צעירים הדורשים צדק לתושבי רצועת עזה והגדה המערבית.

اندیشکده اروپایی «CFR» در مطلبی با عنوان «به رسمیت شناختن فلسطین: چگونه اروپایی‌ها می‌توانند از مسیر سیاسی پس از جنگ غزه حمایت کنند؟» سعی دارد به این مسئله بپردازد که چگونه کشورهای غربی ممکن است به سمت شناسایی دولت فلسطین به عنوان مهم‌ترین گام برای اجرایی شدن ایده دو دولت حرکت کنند.

پیش از این قدرت‌های اروپایی مانند انگلیس، فرانسه یا آلمان با رد به رسمیت شناختن یکجانبه دولت فلسطینی این اقدام را گامی بر ضد توافق اسلو عنوان می‌کردند اما امروز تحت فشار افکار عمومی دولت‌هایی مانند آمریکا و اسپانیا از به رسمیت شناختن دولت فلسطین سخن می‌گویند. روزگاری رژیم صهیونیستی با حمایت واشنگتن- بروکسل به دنبال تخقق رویای «اسرائیل بزرگ» و به دنبال جاه‌طلبانه اشغال نظامی کشورهای حوزه شرق عربی بود اما امروز تحت فشارهای ناشی از سیاست «وحدت میدان‌ها» و افکار عمومی جامعه جهانی باید میدان تداوم انزوا در محیط بین‌المللی و تن دادن به حقوق مشروع ملت فلسطین یک گزینه را انتخاب کند.

کارزاِرِ بایکوت رژیم صهیونیستی

یکی از بزرگ‌ترین مصادیق شکست رژیم صهیونیستی در حوزه افکار عمومی را می‌توان جهش چشمگیر اقبال عمومی و طرفداران جنبش بایکوت کالاهای حامی اسرائیل (BDS) دانست. با آنکه سابقه شکل گیری جنبش «BDS» به سال‌های ابتدایی قرن بیست‌ویکم باز می‌گردد؛ اما شاید این حرکت مردمی هیچگاه به اندازه امروز قدرتمند و بر روی فعالیت برندهای معتبر بین‌المللی تأثیرگذار نبوده است. در صفحه نخست وبسایت وابسته به جنبش «BDS» نام برندها و شرکت‌های ملیتی ذکر شده است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در سرزمین‌های اشغالی سرمایه‌گذاری کرده یا از این رژیم از طریق پرداخت مالیات، حقوق گمرکی یا حق برند کمک می‌کنند.

این جنبش با یادآوری مبارزات جنبش ضدآپارتاید در آفریقای جنوبی یا مبارزات ضداستعماری در هند خواستار فعالیت مستمر مردم در شبکه‌های اجتماعی برای تحریم کالاهای حامی اسرائیل شده است. این جنبش مدعی است که برندها را با دقت انتخاب کرده و با مطرح کردن خواسته‌های روشنی قصد دارد تا رفتار آنها نسبت به رژیم صهیونیستی را تغییر دهد. به عنوان مثال جنبش «BDS» از بایکوت شرکت‌هایی که در اسرائیل سرمایه گذاری کردند یا دارای شعبه هستند حمایت می‌کند. در میان برندهای مطرحی که جنبش بایکوت اسرائیل قصد دارد آنها را هدف قرار دهد می‌توان شرکت‌های «زیمنس»، «پوما»، «کارفور»، «آهوا»، «هیوندایی»، «ولوو»، «اینتل»، «بارکلی»، «دیزنی»، «مک دونالد» و … اشاره کرد.

با وجود استقبال آزادگان جهان از ابتکار «BDS» اما به نظر می‌رسد این جنبش دارای جایگاه ویژه‌ای در میان مسلمانان و کشورهای عرب منطقه است. به عنوان مشتریان سنتی دو شرکت استارباکس و مک‌دونالد پس از آغاز جنگ غزه تصمیم گرفتند تا در اعتراض به خشونت افسارگسیخته اسرائیل علیه ساکنان غیرنظامی در نوار غزه، این دو برند مشهور را برای قطع همکاری با تل‌آویو تحت فشار بگذارند. نکته قابل ذکر آن است که دوماه پس از آغاز جنگ غزه هشتگ BDS# در شبکه اجتماعی تیک تاک بیش از ۳ میلیارد بار تکرار شد و پست‌های مرتبط با این جنبش بیش از ۳۴۰ میلیون بازدید کننده در اینستاگرام داشته است. با وجود همراهی شهروندان کشورهای غربی با این جنبش اما به نظر می‌رسد دولت‌های آمریکایی و اروپایی مانند آلمان و انگلیس منتقد فعالیت‌های جنبش بایکوت هستند.

بهره سخن

بزرگ‌ترین اشتباه محساباتی دولتمردان صهیونیست در روند فرسایشی کردن جنگ غزه، توجه صرف به مسائل نظامی- امنیتی است. اعضای کابینه اضطرار رژیم یا فرماندهان صهیونیست نمی‌دانند که کشتار وسیع زنان و کودکان فلسطینی سبب ترتیب نسلی در سراسر جهان خواهد شد که تا سه دهه آینده رژیم صهیونیستی را نماد «ظلم»، «آپارتاید» و «نسل‌کشی» می‌شناسند و در مقابل حامی جهان آرمان فلسطین و رهایی قدس خواهند شد.

برگزاری راهپیمایی باشکوه روز قدس در سراسر جهان نشان دهنده این حقیقت است که صهیونیست‌ها و حامیان غربی آن دیگر نمی‌توانند در پشت افسانه‌های تاریخی همچون «هولوکاست» یا عناوینی مثل «یهودستیزی» پنهان شده و دست به کشتار بیگناهان در غزه بزنند.